آن وقت ها که خانه بودم گاهی ساعت ها لب پنجره می نشستم

و به صدای شرشر باران از ناودان گوش می کردم

این جا اما انگار ناودان پیدا نمی شود

اووف از این نوستالژی غریب شبانه......