من یک شکوفه سرماخورده ام، روی شاخه یک درخت بلند

تا سال دیگر اگر دوام بیاورم، یک ترنج خواهم شد

مانده تا مرغ سر چينه ي هذياني اسفند صدا بردارد

پس چه بايد بکنم؟

من که در لخت ترين موسم بي چهچهه سال

تشنه ي زمزمه ام

بهتر آن است که برخيزم

رنگ را بردارم

روي تنهايي خود نقشه ي مرغي بکشم

سهراب

برف می بارد

برف می بارد و من خوشحالم، به خوشحالی یک آدم الکی خوش

شادمانی ِ بی سبب تا زیر پوستم رخنه می کند و تمام تنم را قلقلک می دهد

نگاه کن ! بچه های مهد کودک پشت دانشگاه هم امروز از همیشه خوشحال ترند

! اما من می دانم ! خوشبخت تر از من و آدم برفی ام، روی زمین پیدا نمی شود

اما گاه که می آیم از پنجره

کسی را به آواز بلند بخوانم

تازه به یاد می آورم

کوچه تاریک است

حواسم پرت

دلم شکسته

!.... راهم دور

علی صالحی

دوست داشتم در سرزمینی دیگر متولد شوم

سرزمینی در سیاره ای دیگر

سیاره ای که تنها یک فصل دارد

یک فصل گرم

این جا آدم دلش یخ می کند